De nieuwe aanbouw ( de keuken) en dakkapel hebben we laten doen maar het oude gedeelte is door ons zelf gedaan: vader en jongste zoon deden er het meeste aan!
Het heeft alles bij elkaar een half jaar geduurd voor we er in konden wonen.
Maar terwijl de mannen aan het klussen waren begon ik alvast met de tuin: je moet prioriteiten stellen tenslotte.
Ik deed niets anders dan struiken uit de grond halen, bamboe's eruit trekken (met verborgen kikkers) en snoeien, snoeien en nog eens snoeien!! En héél veel spitten!! Ieder stukje onkruid is er door mij hoogstpersoonlijk uitgetrokken: nu durven ze zich niet meer te laten zien, zo bang zijn ze voor mij! Haha, was het maar zo.
Achterin de tuin bleek nog 5 meter meer tuin dan we dachten toen we het kochten: er stonden 3 grote bamboes, 5 rode bessenstruiken en een héééleboel onbekende struiken!
Achter die buxus, in dat zwarte gat, was dus nog zo'n 5 meter!
Zo zag het er uit:
In het midden van de tuin stond een soort "kasteel".
Een groot, vierkant, hoog blok van steen met voorin een deurtje (voor piepkleine ridders?) en bovenop een enorme buxus.
Die grote buxus hebben we eraf gegooid met een "op hoop van zegen" gevoel of ie het zou redden.
Je ziet hem wel op foto's voorbij komen: hij heeft het helemaal gered!
En zien jullie daar links dat steigerhout: daar hebben we een paar van "gepikt" en kapstokken van gemaakt......ja we waren onze tijd ver vooruit, dat zie je maar weer. ( en ja....ik heb nog steeds een schuldgevoel hoor, echt waar!)
Zo zag het achterste gedeelte er uit: een oerwoud. Ik voelde me soms net een ontdekkingsreiziger.
En dit was het resultaat van de muurtjes omgooien: zand, zand en nog eens zand!
Nu, na 10 jaar, zal ik jullie weer even meenemen op een tuinwandeling. Dan kun je zien hoe het er nu uitziet.
Het meeste heb ik zelf gedaan (de mannen waren tenslotte in huis bezig) en daar ben ik best trots op!
Alleen bij het kasteel is het meeste door mijn man gedaan ( ja spierballen hè)
Toen bijna alles weg was bleek er voor het kasteel nog een enorme lading beton te liggen: toen zakte de moed ons wel even in de schoenen.
We hebben er uiteindelijk maar zand overheen gedaan en er groeit van alles bovenop.
Daarom zeggen mensen ook: zand erover, dan zie je het niet meer!
Dit is het plekje van foto twee, wel even wat anders hè.
Dit is ons avondterras (klinkt dat hè) tijd voor een wijntje onder de blauwe regen.
Een volgende keer laat ik nog wat meer hoekjes zien en dan ook natuurlijk de boomhut die opa voor zijn prinsesjes maakte.
Oh ja....in de tuin groeien ook lelietjes van dalen (nooit iets aannemen van anderen want nu weet ik dat je alleen iets weggeeft waar je snel veel van hebt!) maar je hebt nog nooit zoiets lekkers in je kamer geroken!!